Απόσπασμα από το βιβλίο: 66 Μαθήματα Καθημερινής Σοφίας του Έρμαν Έσσε

 

Κολυμπήθρες Πάπινγκο Ιωαννίνων

Στο παραμύθι του Άντερσεν το ασχημόπαπο γεννιέται ανάμεσα σε  άλλα παπάκια, είναι όμως διαφορετικό. Δεν το αναγνωρίζουν ως ίδιο μ' εκείνα και το απορρίπτουν. Προσπαθεί να τα κάνει να το αγαπήσουν, ελπίζει να γίνει σαν αυτά αλλά δε μπορεί, γιατί στο βάθος είναι διαφορετικό. Νιώθει κατώτερο και περιφρονημένο και πασχίζει να γίνει αποδεκτό.

Αλλά όσο το ασχημόπαπο  δεν ανακαλύπτει την ταυτότητά του, δε βρίσκει την αγάπη.  Όσο δεν ανακαλύπτει ότι είναι κύκνος και δεν αποδέχεται αυτό που είναι, δε μπορεί ν' αγαπήσει αληθινά, ούτε ν' αγαπηθεί. Το ασχημόπαπο πρέπει να ξεκινήσει μια πορεία που θα το οδηγήσει  να ανακαλύψει ποιο είναι, και αυτό θα του επιτρέψει να βρει την αγάπη των άλλων.

Πολλοί άνθρωποι προσπαθούν  να δείχνουν κάτι που δεν είναι, είτε γιατί νομίζουν πως αυτό θέλουν οι άλλοι, είτε  γιατί δεν τους αρέσει το πώς είναι. Είναι εξαρτημένοι από τη γνώμη των άλλων και χρειάζονται  απεγνωσμένα την επιδοκιμασία τους. Όμως η αληθινή αγάπη δε γεννιέται από τη στέρηση, με το να περιμένουμε να καλύψει  ο άλλος τα εσωτερικά μας κενά ή να μας πει τί πρέπει να κάνουμε.

Αγαπάμε κάτι αληθινά μόνο αποδεχόμενοι αυτό που είναι. Μόνο αν αποδεχτούμε τον εαυτό μας όπως είναι, συμπεριλαμβανομένων και των πληγών μας, θα μπορέσουμε να είμαστε κύριοι της ζωής μας. Και γι' αυτό πρέπει πρώτα να γνωρίσουμε τον εαυτό μας.

Κι έτσι οι άλλοι  θα μπορέσουν ν' αγαπήσουν το πρόσωπο που πραγματικά είμαστε και όχι το προσωπείο που έχουμε δημιουργήσει.

Έρμαν Έσσε
Απόσπασμα από το βιβλίο: 66 Μαθήματα Καθημερινής Σοφίας του Έρμαν Έσσε
Μετάφραση: Αγαθή Δημητρούκα
Αντιγραφή από τη σελίδα Πρόσωπα.