Αναρωτιέμαι αν υπάρχει ένα σχολείο να ξεμαθαίνεις. Του Μάριου Μάζαρη

 

Παραλία παλιός Δαφνοπόταμος στο Μαντούδι Εύβοιας

Αναρωτιέμαι αν υπάρχει ένα σχολείο να ξεμαθαίνεις.

Όσα μας μαθαίνουν από μικρή ηλικία.

Ότι η ζωή έχει νόημα όταν είσαι όμορφος, πλούσιος, επιτυχημένος, όταν δείχνεις τα προτερήματα και ποτέ τα ελαττώματά σου, όταν γελάς σε όλες τις φωτογραφίες σου και ποτέ δεν κλαις, όταν μόνο οι νίκες έχουν σημασία για τους άλλους και ποτέ οι ήττες, μας μαθαίνουν γράμματα και αριθμούς κι ανάγνωση και γεωγραφία και δε μένει χώρος να μας μάθουν συναισθήματα.

Με τη γεωγραφία της καρδιάς κανείς δεν ασχολείται, δε μένει χρόνος να μας μάθουν ανθρωπιά, ότι ο κόσμος δε γυρίζει γύρω από μας, ότι δεν είμαστε ένα «ξέρεις ποιος είμαι εγώ». θα ήθελα κάποιος να μας μαθαίνει ένα «ΞΕΡΩ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ΚΙ ΕΣΥ», να μας διδάσκουν να νοιαζόμαστε από μικροί για τον διπλανό, τον γείτονα, ακόμα και για εκείνον που ζει στην άλλη άκρη του κόσμου.

Οι κυνικοί πάντα θα λένε «δε θα σώσεις τον κόσμο», «ό,τι και να κάνεις είναι σταγόνες στον ωκεανό», δεν είναι πιο όμορφο όμως να προσπαθείς από το να κάθεσαι να κρίνεις αυτούς που προσπαθούν, με όποιον τρόπο κι αν το κάνουν;

Στο κάτω κάτω όλοι οι ΩΚΕΑΝΟΙ από ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ.

Κι εγώ θέλω πάντα να είμαι αυτή η σταγόνα, αυτή η μικρή προσπάθεια, αυτό το σχολείο που σε ξεμαθαίνει.

Να πιάνω τον μικρό Μάριο από το χέρι που μεγάλωσε κι εκείνος με λίγα και να του πω: «Ξέρεις, δεν έχουν σημασία μόνο τα λεφτά, τα υλικά αγαθά, τα πτυχία, τα μεταπτυχιακά, οι σπουδές και τα βιογραφικά σου. Η ζωή σου θα είναι γεμάτη συναντήσεις με ανθρώπους που θα θυμούνται αν τους αγάπησες ή όχι, αν σε αγάπησαν ή όχι. κανείς δε θα θυμάται τις σπουδές σου, παρά μόνο τα συναισθήματα που τους προκάλεσες και που μοιράστηκες».

Κι οι άνθρωποι εδώ έχουν αυτό, συναισθήματα και τα μοιράζονται. Η καρδιά μου έχει ξεχειλίσει από την αγάπη που βλέπω εδώ, με τρόπο που ξέρω ότι δε θα μπορέσω να σκεφτώ ποτέ όπως πριν. Η Αφρική ήταν το σχολείο που με βοήθησε να ξεμάθω. Κι έχουμε ανάγκη από σχολεία που να μαθαίνουν να είμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ.

Απόσπασμα από το βιβλίο «Το αγόρι, ο τυφλοπόντικας, η αλεπού και το άλογο» του CHARLIE MACKESY