Οι πρόσφατες κριτικές για τον ταλαντούχο σολίστ Δημήτρη Καρακαντά.

Οι πρόσφατες κριτικές για τον ταλαντούχο σολίστ Δημήτρη Καρακαντά που ερμήνευσε το «Κονσέρτο για βιολί» του «Κύκλου Μπραμς» της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών που δόθηκε στο Μέγαρο Μουσικής  Αθηνών, αρχές Μαΐου.

Ο  ανερχόμενος Έλληνας βιολονίστας Δημήτρης Καρακαντάς (μεταπτυχιακός σπουδαστής του μπαρόκ βιολιού στην Hochschule für Musik Franz Liszt της Βαϊμάρης)  ήταν ο σολίστ στο μοναδικό Κοντσέρτο για Βιολί  που περιλαμβάνει η εργογραφία του μεγάλου Γερμανού συνθέτη Γιοχάνες Μπραμς, υπό τη διεύθυνση του Γερμανού αρχιμουσικού Μάρκους Μπος, (ένας από τους σημαντικότερους αρχιμουσικούς της γενιάς του, νυν μουσικός διευθυντής στην Κρατική Όπερα της Νυρεμβέργης και μέχρι πρότινος διευθυντής της Όπερας του Άαχεν).

Εφημερίδα Ελευθεροτυπία

Του Δημήτρη Γ. Κιουσόπουλου

Ο εικοσιεπτάχρονος Λαρισαίος Δημήτρης Καρακαντάς έπαιξε με πάθος και δεξιοτεχνία που θύμιζαν βιρτουόζους άλλου καιρού, με λυγερό τραγουδιστό ήχο.

Εφημερίδα Καθημερινή

Του Νίκου Α. Δοντά

Στο Κοντσέρτο για βιολί σολίστ ήταν ο 27χρονος Δημήτρης Καρακαντάς, δεξιοτεχνικά ασφαλής, τονικά ακριβής και εκφραστικά χωρίς παλινωδίες, καθώς είχε βρει ιδανική ισορροπία ανάμεσα στην κλασική αυστηρότητα της μορφής και το ρομαντικό πάθος όσων εκφράζει η μουσική. Η υπερβολική ταχύτητα στα σημεία δεξιοτεχνίας περιόριζε αρκετές φορές σημαντικά την ένταση του ήχου, για την οποία, όμως, αποζημίωνε η σιγουριά του βιολιστή και η γοητευτική διαμόρφωση των φράσεων, ρωμαλέα και ταυτόχρονα επεξεργασμένη στις λεπτομέρειές της.

[…] Ο πλούτος του τελευταίου μέρους, με το πλήθος των στοιχείων που έχει να θαυμάσει κανείς και τις ευκαιρίες που δίνει τόσο σε μεμονωμένα όργανα όσο και στο σώμα των εγχόρδων, κέρδισε τις εντυπώσεις και έκλεισε τη βραδιά με θετικό πρόσημο, χωρίς η απόδοση να υπερτερεί από τα προηγούμενα μέρη σε ό,τι αφορούσε την επεξεργασία.

Εφημερίδα των Συντακτών

Του Γιάννη Σβώλου

Το «Κοντσέρτο για βιολί» ερμήνευσε ο Δημήτρης Καρακαντάς, μουσικός με γερές σπουδές στον ελληνικό και τον γερμανόφωνο χώρο. Τον 27χρονο Λαρισαίο βιολιστή, που παίζει σε ιταλικό βιολί του 18ου αιώνα, ακούσαμε για πρώτη φορά αποκομίζοντας αντιφατικές εντυπώσεις. Ασφαλώς πρόκειται για εξελισσόμενο, ταλαντούχο σολίστα, δοσμένο ολόψυχα στην τέχνη του, κάτοχο καλής τεχνικής, φορέα νεανικής, λάβρα φορτισμένης ερμηνευτικής ιδιοσυγκραστίας˙ όλα αυτά είναι ιδανικά εφόδια για όποιον καταπιάνεται με το βαρύ ρομαντικό ρεπερτόριο.

Όντως, απ’ αρχής μέχρι τέλους, το παίξιμό του διαπνεόταν από ταιριαστά υπερθερμασμένο ρομαντικό πάθος, συνδυασμένο με περίσσεια αυτοπεποίθηση στην εκφορά, αθλητική ετοιμότητα στην εξοντωτικά ανταγωνιστική σχέση σολίστα-ορχήστρας, καλή αντίληψη των δραματουργικών στόχων της γραφής.

Επιπλέον διέθετε προσωπική άποψη στον χρωματισμό της έκφρασης: το καταληκτικό Allegro από απλώς giocoso κατέληξε –ομολογουμένως συναρπαστικά!– σε φλογερό alla zingarese! Εκείνο που καταφανώς έλειψε ήταν η επαρκής ένταση του ήχου, ο οποίος πρόβαλλε γενικώς και συνεχώς αισθητά χαμηλότερος από το αυτονόητα αναμενόμενο, με αποτέλεσμα στις κορυφώσεις να υπερκαλύπτεται από την ορχήστρα.

@Δημήτρης Καρακαντάς: «Η τέχνη είναι παντού για όσους την αναζητήσουν και οι καλλιτέχνες θα παλεύουν για πάντα για να την προσφέρουν!»

http://aiglimotsiou.blogspot.gr/2014/01/blog-post_24.html