Στον άνθρωπο όλα πρέπει να είναι ωραία

 

Λευκάδα

Αντόν Πάβλοβιτς Τσέχωφ: «Στον άνθρωπο όλα πρέπει να είναι ωραία: και το πρόσωπο και το ντύσιμο και η ψυχή και οι σκέψεις.»

Αυτό το απόφθεγμα του Τσέχωφ είναι μια υπενθύμιση ότι η ομορφιά δεν είναι επιφανειακή. Δεν αρκεί ένα ευχάριστο πρόσωπο ή ένα κομψό ντύσιμο — η αληθινή ομορφιά φωτίζει τον άνθρωπο όταν εκφράζεται και στην ψυχή του και στις σκέψεις του.

Είναι σαν να λέει πως η αρμονία ξεκινά από μέσα μας και ακτινοβολεί προς τα έξω. Ένας άνθρωπος με καθαρή ψυχή και ευγενικές σκέψεις κάνει το βλέμμα του πιο φωτεινό και την παρουσία του πιο όμορφη, ανεξαρτήτως εμφάνισης.

Σήμερα, που πολλές φορές η έμφαση δίνεται μόνο στην εικόνα, τα λόγια του Τσέχωφ έρχονται σαν απαλή υπενθύμιση ότι η εσωτερική καλλιέργεια είναι αυτή που ολοκληρώνει τον άνθρωπο. 

Όταν σε σέβονται, δεν χρειάζεται να αποδείξεις τίποτα. Ο άλλος αναγνωρίζει ότι είσαι σημαντικός ως άνθρωπος.

Αντίθετα, όταν βρίσκεσαι με ανθρώπους που σε υποτιμούν, αργά ή γρήγορα αρχίζεις να υποτιμάς και εσύ τον εαυτό σου.

Σε ένα περιβάλλον σεβασμού, δεν χρειάζεται να φοβάσαι ή να κρύβεσαι. Μπορείς να είσαι αυθεντικός/η, ευάλωτος/η, ειλικρινής.

Ο σεβασμός επιτρέπει ελευθερία· η έλλειψή του σε φυλακίζει στον ρόλο που περιμένουν οι άλλοι από εσένα.

Όταν κάποιος/α σε σέβεται:

Δεν σε χειραγωγεί.

Δεν καταπατά τις ανάγκες ή τις επιθυμίες σου.

Η συναναστροφή με ανθρώπους που σε σέβονται ενισχύει τη φωνή μέσα σου που λέει:

«Αξίζω να με φέρονται καλά».

Ενώ η επαναλαμβανόμενη έκθεση σε ασέβεια ή υποτίμηση μπορεί να ενισχύσει βαθιά μοτίβα όπως «δεν είμαι αρκετός», «φταίω εγώ», «δεν αξίζω κάτι καλύτερο».

Ο σεβασμός δημιουργεί ένα ασφαλές έδαφος όπου:

Μπορείς να ζητήσεις.

Να διαφωνήσεις χωρίς φόβο.

Να εξελιχθείς δίπλα σε έναν άνθρωπο που σε βλέπει — όχι να μικραίνεις για να χωρέσεις.

Σε εμπνέει να σέβεσαι και εσύ περισσότερο τον εαυτό σου

Οι σχέσεις μας λειτουργούν σαν καθρέφτες. Αν περιτριγυρίζεσαι από άτομα που σε σέβονται, ενισχύεις και εσύ την εσωτερική σου στάση αποδοχής και φροντίδας προς τον εαυτό σου.

Ο σεβασμός δεν είναι «έξτρα» προϋπόθεση. Είναι θεμέλιο.

Χωρίς αυτόν, η σχέση δεν θρέφει — τραυματίζει.

Με αυτόν, η σχέση δεν σε φυλακίζει — σε ελευθερώνει.

Και όταν επιλέγεις να είσαι μόνο με ανθρώπους που σε σέβονται, στέλνεις ένα βαθύ μήνυμα στον εαυτό σου:

«Δεν ανέχομαι λιγότερο από αυτό που αξίζω. Γιατί το αξίζω.»

Αγγελική Μπολουδάκη