ΘΕΑΤΡΟ: Ο Φυλακισμένος της Διπλανής Πόρτας του Νηλ Σάιμον με τον Γρηγόρη Βαλτινό.

Ο Φυλακισμένος της Διπλανής Πόρτας του Νηλ Σάιμον αναφέρεται στην οικονομική κατάρρευση, στην κατάρρευση ενός συστήματος που στηρίζεται στον καταναλωτισμό και στη φούσκα. Το έργο μιλά για την ζωή στη Νέα Υόρκη του 1970, που μαστιζόταν από οικονομικά προβλήματα, ανεργία, υψηλή εγκληματικότητα, επικινδυνότητα και απεργίες. Σα να γράφτηκε για την ελληνική επικαιρότητα, απεικονίζει την καθημερινότητά των Ελλήνων στις μεγαλουπόλεις. Ο συγγραφέας μέσα από το έργο ασχολείται και με τις ανθρώπινες σχέσεις. 
Όλοι όσοι μιλούν και γράφουν για το έργο «Ο Φυλακισμένος της Διπλανής Πόρτας» το χαρακτηρίζουν επίκαιρο και κωμωδία. Πριν λίγες ημέρες παρακολούθησα την παράσταση στο Δημοτικό Ωδείο της Λάρισας, το έργο δεν είναι κωμωδία, θα έλεγα σκεπτόμενη κωμωδία αν πρέπει να εντάξουμε το έργο στις κωμωδίες. Πράγματι είναι επίκαιρο, κοινωνικό, πολιτικό, συναισθηματικό με πικρό χιούμορ για να ξορκίσει το κακό. Ένα έργο που προβληματίζει, θυμώνει, αφυπνίζει συνειδήσεις, ξορκίζει τους φόβους, και συγκινεί μέχρι δακρύων.
Το έργο,
«Φυλακισμένος» στο ίδιο του το σπίτι, στην προκειμένη περίπτωση, είναι ο μεσήλικας Mελ Έντισον (Γρηγόρης Βαλτινός), στέλεχος διαφημιστικής εταιρείας, που χάνει ξαφνικά τη δουλειά του και βρίσκεται μετέωρος στην καρδιά μιας απάνθρωπης πόλης. Μιας πόλης γεμάτης σκουπίδια, θορύβους, ληστές, αφιλόξενους ανθρώπους και ασυνείδητους πολιτικούς.

«Αν δεν φροντίσεις εσύ για τον εαυτό σου θα φροντίσει κάποιος άλλος, και θα τον ορίζει αυτός», αναφέρει ο Μελ.

 Η απόλυση, μετά από είκοσι, εικοσιπέντε χρόνια δουλειάς δημιουργεί ένα τεράστιο κενό. Λες και η ζωή χάνει την αξία της. Την πρώτη βδομάδα, δεν λέει τίποτα στη σύζυγό του Έντνα (Κατερίνα Λέχου), αρνείται να δεχθεί την πραγματικότητα. Εξακολουθεί να φεύγει από το σπίτι το πρωί και να επιστρέφει την ώρα που κανονικά θα σχολούσε. Μαζί με άλλους ομοιοπαθείς ανέργους ανακαλύπτουν διάφορους τρόπους για να περάσουν το χρόνο τους. Βρίσκουν ένα παγκάκι σε πάρκο και το μετατρέπουν σε καναπέ. Πηγαίνουν σινεμά σε παιδικές προβολές ή σε τσόντες. Περπατάνε ατελείωτα, γνωρίζουν εξ αρχής την πόλη τους. Ταΐζουν περιστέρια. Πιάνουν φιλίες με κοινωνικές μαϊμούδες στο ζωολογικό κήπο. Παίζουν ποδόσφαιρο με δωδεκάχρονα.

Ο σοφός λαός μας λέει «Ήρθε το ένα το κακό, περίμενε και τ' άλλο».
                                                

Και δεν φτάνει αυτά που περνά ό ήρωας, ληστής μπαίνει στο σπίτι τους και τους τα κλέβει όλα, χρήματα, ρούχα, τηλεόραση, βίντεο… όλα! Τους άφησε μόνο το ανοιχτήρι που παίζει μουσική! Και μετά από τη ληστεία ο Μελ, τσακισμένος ενημερώνει την σύζυγό του για την απώλεια της εργασίας του.

Παρά τη στήριξη της γυναίκας του, ο Μελ αδυνατεί να ορθοποδήσει. Φορώντας όλη μέρα τις ριγέ πιτζάμες του , περιφέρεται μέσα στα δωμάτια σαν ζόμπι. Κόβει βόλτες από το σαλόνι στην κρεβατοκάμαρα και τούμπαλιν. Νιώθει ασήμαντος, στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, φλερτάρει με παρανοϊκές σκέψεις, παίρνει ηρεμιστικά χάπια με τις χούφτες αλλά δεν ηρεμεί, βασανίζεται από αϋπνίες, βρίζει τους ενοχλητικούς γείτονες και εκείνοι με τη σειρά τους κυριολεκτικά τον καταβρέχουν.

«Πρέπει να βρω έναν τρόπο να φοβίσω το φόβο» αναφέρει ο Μελ.

Σιγά-σιγά, κάνει κάποιες προσπάθειες να ψάξει για δουλειά. Απογοητεύεται, οι αγγελίες δεν ενδιαφέρονται πλέον για μεσήλικες. Η ζήτηση δεν αναγνωρίζει πουθενά την προσφορά τους. Κι έτσι ο ήρωας βρίσκεται φυλακισμένος στο σπίτι του, απογοητευμένος, αποκλεισμένος και δυστυχισμένος, παθαίνει νευρικό κλονισμό που τον φτάνει ένα βήμα πριν την τρέλα.
Εν τω μεταξύ, η σύζυγός του αναγκάζεται να βγει στην αγορά εργασίας, μετά την απόλυση του Μελ, κι εκεί αρχίζουν και άλλα προβλήματα. Ο αρχηγός της οικογένειας μένει στο σπίτι και αισθάνεται άχρηστος, η ‘Εντνα εργάζεται και λείπει πολλές ώρες από το σπίτι με αποτέλεσμα εκτός από προσωπικές να δημιουργούνται και ερωτικές αντιζηλίες.

Όμως η οικονομική ύφεση συνεχίζεται, και ακόμη και μεγάλες επιχειρήσεις κλείνουν, και σύντομα η Έντνα μένει χωρίς δουλειά.
Το τέλος έχει πινελιές αισιοδοξίας. Ο Μελ σταματά τα χάπια και τις επισκέψεις στον ψυχίατρο, αντλεί δύναμη από μέσα του και προσπαθεί «να πατήσει γερά στα πόδια του». Μαζί με την Έντνα μπορούν ξανά να ονειρευτούν και να σχεδιάσουν το μέλλον τους.




Στόχος της παράστασης είναι να δώσει το βήμα σε τούτο τον ταπεινωμένο και αδικημένο άνθρωπο για να εκφράσει το παράπονό του, το θυμό του, τη λύπη του, την αγανάκτησή του. Ο Μελ είμαστε όλοι εμείς και τα λόγια του είναι αυτά που καθημερινά επαναλαμβάνουμε στις συζητήσεις με την οικογένεια, τους φίλους, τους συναδέλφους. Το έργο αποτελεί έναν ύμνο στις ξεχασμένες αξίες της ανθρώπινης συνύπαρξης. Ο αλληλοσεβασμός, η κατανόηση, η τρυφερότητα, η συμπαράσταση που πρέπει να χαρακτηρίζουν τις ανθρώπινες σχέσεις, αποτελούν τις έμμεσες υποδείξεις του συγγραφέα.

Ο Γρηγόρης Βαλτινός εξαιρετικός στο ρόλο του Μελ, η Κατερίνα Λέχου πολύ καλή δίπλα του και μαζί τους συμπρωταγωνιστούν οι Κώστας Φλωκατούλας, Αλεξάνδρα Παντελάκη, Υβόννη Μαλτέζου και Στέλλα Γκίκα ( στις παραστάσεις στην Λάρισα η κα Στέλλα Γκίκα αντικατέστησε την κα Φωτεινή Ντεμίρη), οι οποίοι υποδύονται τα αδέλφια του Μελ που έρχονται να βοηθήσουν τον κλονισμένο αδελφό τους, επίσης πολύ καλοί στους ρόλους τους μου θύμισαν έντονα την τρόϊκα με τα παζάρια που έκαναν, και ο Στάθης Νικολαϊδης, ο οποίος υποδύεται τον διαρρήκτη που κάνει φύλλο και φτερό το διαμέρισμα των πρωταγωνιστών.

Εξαιρετική η σκηνοθεσία και η μετάφραση του Γρηγόρη Βαλτινού, κράτησε τις σωστές δόσεις μεταξύ μαύρου χιούμορ, προβληματισμού, θυμού και συγκίνησης.
Σκηνοθεσία – μετάφραση – μουσική επιμέλεια: Γρηγόρης Βαλτινός
Σκηνικά – κοστούμια: Γιώργος Πάτσας
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Βοηθός σκηνοθέτη: Χαρά Μπαλτά
Βοηθός σκηνογράφου: Λουκία Μινέτου
Φωτογραφίες: Θωμάς Χρυσοχοϊδης
Παραγωγή: Θεατρικές επιχειρήσεις Δημήτρη και Θοδωρή Μαροσούλη

Και η περιοδεία συνεχίζεται ..!
▪ 24 Μαΐου - Λάρισα
▪ 25 Μαΐου - Σέρρες
▪ 26 Μαΐου - Ξάνθη
▪ 27 Μαΐου - Καβάλα
▪ 28 Μαΐου - Αλεξανδρούπολη
▪ 29 Μαΐου - Κομοτηνή
▪ 30 Μαΐου - Κοζάνη
▪ 31 Μαΐου - Βόλος
▪ 1 Ιουνίου - Κατερίνη

Ο Γρηγόρης Βαλτινός και η Κατερίνα Λέχου παρουσιάζουν τη μάστιγα της εργασιακής απώλειας και την κατάρρευση σε όσα ξέραμε έως χθες…!

@ Οι φωτογραφίες είναι από την προσωπική σελίδα του Γρηγόρη Βαλτινού στο facebook.

 

@ ΘΕΑΤΡΟ: Ο Φυλακισμένος της Διπλανής Πόρτας του Νηλ Σάιμον με τον Γρηγόρη Βαλτινό.

27/05/2012

Άρθρο της Αίγλης Μότσιου

http://www.apolarisa.gr/index.php?page=article&article_id=3492