ΘΕΑΤΡΟ: Κυνικός, επίκαιρος ο «Μανδραγόρας» του Νικολό Μακιαβέλι.

Με επιτυχία συνεχίζεται η κωμωδία το Βοτάνι της Αγάπης, «Μανδραγόρας» του Νικολό Μακιαβέλι, διασκευή και σκηνοθεσία του Γιάννη Καλατζόπουλου που επιφυλάσσει μια ευχάριστη θεατρική έκπληξη για το θεατρόφιλο κοινό της Λάρισας και όχι μόνο, στο Θέατρο Τεχνών. Με πρωταγωνιστές τον ίδιο μαζί με τους Άννα Γκλέτσου, Θανάσης Ζέρβας, Χρήστος Κορδελάς, Χριστίνα Νέλια, Στέλιος Ντικούλης, Περικλής Τσαμαντάνης και Φανή Χουλιάρα, ενώ την μουσική της παράστασης υπογράφει ο Διονύσης Τσακνής.
Κυνικός, επίκαιρος ο «Μανδραγόρας» του Μακιαβέλι,
Ένας σύζυγος που θέλει πάση θυσία να γίνει πατέρας, ένας ερωτευμένος μεγαλοαστός με όλη την καλή διάθεση να τον «βοηθήσει», ένα λαμόγιο που ραδιουργεί κατά παραγγελία, ένας παπάς διεφθαρμένος ως το κόκαλο και στη μέση μια ενάρετη γυναίκα και το θαυματουργό ελιξίριο της γονιμότητας, αυτή είναι σε πολύ αδρές γραμμές η ιστορία του «Μανδραγόρα» του Νικολό Μακιαβέλι.

Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Όλα επιτρέπονται για να φτάσει κανείς στους δόλιους στόχους του!!! Το έργο τελειώνει με τρόπο τέτοιο ώστε όλοι να είναι ευχαριστημένοι. Το ψέμα όμως πλανάται στην ατμόσφαιρα. Όσο υπάρχουν εκείνοι που αρέσκονται στην κοροϊδία και οι άλλοι που βολεύονται στην κοροϊδία, η ισορροπία παραμένει. Αυτό φαίνεται, μέσα από το έργο, να πιστεύει και ο Μακιαβέλι.

 Ο Νικολό Μακιαβέλι,
έγραψε τον «Μανδραγόρα» το 1518 σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής του. Είχε ήδη χάσει τα αξιώματά του, είχε υποστεί φυλακίσεις, βασανιστήρια και εξορίες. Στο «Μανδραγόρα» η άποψή του για την κοινωνία δεν είναι αισιόδοξη. Όλοι οι... ευγενείς κλάδοι εμπλέκονται στο ανόσιο αλισβερίσι: Κράτος, Εκκλησία, Νομική, Ιατρική, αριστοκρατία συναγωνίζονται στην επίδειξη κυνισμού και απληστίας.
Ο "Μανδραγόρας" ξεπερνά τα όρια μιας ερωτικής κωμωδίας με κλασική δομή και θεατρική δράση. Το γέλιο και η ελαφρότητά του είναι πρόσχημα για το συγγραφέα να καταγγείλει μια κοινωνία βουτηγμένη στη σύμβαση και την τυπολατρία. Ο Μακιαβέλι σκιαγραφεί μια απόλυτα διεφθαρμένη κοινωνία, θυμίζοντας όλα όσα συμβαίνουν σήμερα. Στο έργο, πολιτικό στην ουσία του, όλοι κινούνται από προσωπικό συμφέρον.

Η παράσταση είναι τέλεια από κάθε άποψη!
Η διασκευή και η σκηνοθετική ματιά του Γιάννη Καλατζόπουλου είναι άριστη.
Τα κουστούμια και το σκηνικό είναι εποχής.
Ο αεικίνητος στη σκηνή Γιάννης Καλατζόπουλος στο ρόλο του Λυγούριου, ο άνθρωπος για όλες τις βρόμικες δουλειές, είναι εξαιρετικός!!!
Ο Θανάσης Ζέρβας ένας νέος άνθρωπος, στο ρόλο του γέρου Νικία σύζυγος της Λουκριτίας, είναι καταπληκτικός.
Ο Περικλής Τσαμαντάνης στο ρόλο του τσαχπίνη πατέρα Τιμόθεου, ο οποίος χρηματίζεται με τέτοια άνεση, όπως συμβαίνει στη σημερινή εποχή όπου η διαπλοκή δεν ξαφνιάζει κανέναν, είναι μοναδικά απολαυστικός.
Ο πολύ καλός Χρήστος Κορδελάς στο ρόλο του Καλλίμαχου, ο πλούσιος τριαντάρης που θέλει να κατακτήσει την πανέμορφη, παντρεμένη και αμέμπτου ηθικής Λουκρητία.
Οι ηθοποιοί, Χριστίνα Νέλια στο ρόλο της Λουκριτίας,  Άννα Γκλέτσου στο ρόλο της Σωστράτης η μητέρα της Λουκριτίας,  Στέλιος Ντικούλης στο ρόλο του Σύρο, ο πιστός υπηρέτης του Καλλίμαχου, και  Φανή Χουλιάρα στο ρόλο της χήρας, είναι πολύ καλοί.

*Ο Γιάννης Καλατζόπουλος,
 (τελευταίες 2 φωτογραφίες) μίλησε για το έργο σε συνέντευξη που έδωσε στην Παναγιώτα Φούντα, στο περιοδικό Θεσσαλικές Επιλογές της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. «Ο Μανδραγόρας ή αλλιώς Το Βοτάνι της Αγάπης είναι ένα σπάνιο έργο γιατί το έχει γράψει ένας άνθρωπος που δεν είναι του θεάτρου, ο γνωστός Νικολό Μακιαβέλι.

Ήταν ένας άνθρωπος που ανήκει στην κατηγορία homo universalis, του ιδανικού ανθρώπου της Αναγέννησης δηλαδή. Ένας άνθρωπος που ασχολήθηκε με πολλές διαφορετικές επιστήμες επισταμένα και που παρά τα όσα άσχημα του καταλογίζουν έγραψε μια καταπληκτική κωμωδία. Το βοτάνι της Αγάπης ως κείμενο ανήκει στο είδος comedia erudite, δηλαδή λόγια κωμωδία.
Ο Μανδραγόρας, λοιπόν, ήταν ένα βοτάνι στο οποίο αποδίδονταν μαγικές ιδιότητες. Ανάμεσα σε αυτές ήταν και η αύξηση της γονιμότητας και ήταν γνωστό σε πολλές περιοχές και ως σερνικοβότανο. Με βάση αυτή την ιδιότητα ο Μακιαβέλι έγραψε μια καυστική σάτιρα ηθών της εποχής και της κοινωνικής υποκρισίας. Υπάρχουν διάφοροι χαρακτήρες που είναι αναγνωρίσιμοι χαρακτήρες κωμωδίας.
Ο πολύ γέρος σύζυγος, η πολύ νέα σύζυγος, ένας παπάς, μια πρώην ελευθέρων ηθών πεθερά. Και όλοι αυτοί λένε ψέματα για αυτό που πραγματικά είναι και προσπαθούν να στήσουν μια πλεκτάνη για να ξεγελάσουν τον γέρο σύζυγο, πείθοντάς τον ότι ο λόγος που δεν κάνουν παιδιά είναι η 25χρονη σύζυγός του. Το αξιόλογο αυτού του έργου είναι ότι ενώ γελάς πολύ, αφήνει παράλληλα πολλά σπέρματα για σκέψη.»

*Ο Γιάννης Καλατζόπουλος,

γεννήθηκε στην Αθήνα. Από μικρός στον κινηματογράφο, στο θέατρο για παιδιά και στο ραδιόφωνο, έγινε γνωστός ως «παιδί-θαύμαα». Στο θέατρο των ενηλίκων έπαιξε σημαντικούς ρόλους παιδιών, με δασκάλους και σκηνοθέτες τον Αλέξη Μινωτή, τον Κάρολο Κουν, τον Βασίλη Διαμαντόπουλο και τον Ντίνο Δημόπουλο. Φοίτησε στη Δραματική Σχολή ως εξαιρετικό ταλέντο, παράλληλα με το Γυμνάσιο, με δασκάλους τον Γρηγόρη Βαφιά, τον Κώστα Μπάκα, την Ελένη Ζαφειρίου, τη Βέρα Ζαβιτσιάνου, τον Λάμπρο Κωστόπουλο, τον Δημήτρη Κωνσταντινίδη και τον Κωστή Μεραναίο. Ως επαγγελματίας ηθοποιός έπαιξε πρώτους και δεύτερους ρόλους στο θίασο Μυράτ-Ζουμπουλάκη, στο Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο του Μάνου Κατράκη, στο θίασο Έλλης Λαμπέτη, στο Εθνικό Θέατρο, στο ΚΘΒΕ, στο Θέατρο Στοά, στη Θεατρική Σκηνή, στα ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων, Κέρκυρας και Κρήτης, στο θίασο του Γ. Κιμούλη και σε πολλούς συνεταιρικούς θιάσους και ομάδες (Θέατρο του Λαού, Ελεύθεροι Καλλιτέχνες, Θέατρο της Νιότης, Θέατρο του Δρόμου, Ομάδα Σύγχρονης Τέχνης κ.ά.). Τέλειωσε την Πάντειο (1973) και τη Νομική Αθηνών (1976) και παρακολούθησε μαθήματα σκηνοθεσίας θεάτρου στην Accademia Nazionale d'Arte Drammatica της Ρώμης (1985-87). Έχει σκηνοθετήσει πάνω από εξήντα θεατρικές παραστάσεις για ενήλικες και παιδιά στο Εθνικό Θέατρο, στο ΚΘΒΕ, στα ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων, Κομοτηνής, Κέρκυρας και Κρήτης, καθώς και σε πολλούς ιδιωτικούς ή συνεταιρικούς θιάσους του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών. Από το 1982 διευθύνει την Ομάδα Σύγχρονης Τέχνης, στο πλαίσιο της οποίας λειτούργησε μέχρι πρόσφατα και η Παιδική Αυλαία. Διετέλεσε πρόεδρος του ΣΕΗ (1990-92), διευθυντής στο Παιδικό Στέκι του Εθνικού Θεάτρου (2004), πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Θεάτρου για τα Παιδιά και τους Νέους και της Επιτροπής του ΥΠΠΟ για τα Κρατικά Βραβεία παιδικού θεατρικού έργου. Έχει διασκευάσει και ανεβάσει για το παιδικό κοινό έργα του Αριστοφάνη, του Σαίξπηρ, του Μολιέρου, του Ίψεν, του Λόρκα κ.ά. Έχει εκδώσει τα βιβλία: Τα ρούχα του βασιλιά (θέατρο), Γιαννάκης: το παιδί-θαύμα (μυθιστόρημα) και Αριστοφάνη Όρνιθες-Ειρήνη-Βάτραχοι (διασκευές και οδηγίες για σχολικές παραστάσεις) από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
Τελευταίες παραστάσεις.
Τελευταίες παραστάσεις μέχρι και την Κυριακή 5 Φεβρουαρίου, θα δώσει στο «Θέατρο Τεχνών¨- Λάρισας, η ξεκαρδιστική & απολαυστική κωμωδία: «ΤΟ ΒΟΤΑΝΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ» (Μανδραγόρας) με δύο Λαϊκές παραστάσεις κάθε ΠΕΜΠΤΗ και ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, στις 9.00, με γενική είσοδο μόνο 10 Ευρώ, το ΣΑΒΒΑΤΟ βράδυ στις 9.00 και κάθε ΚΥΡΙΑΚΗ το απόγευμα στις 7.00
Για όλες τις παραστάσεις, ισχύουν τα εισιτήρια του Ο.Γ.Α.
Για πληροφορίες και κρατήσεις θέσεων, μπορείτε να τηλεφωνείτε στο ταμείο του Θεάτρου: 2410-534313, πρωί: 10 -2 και το απόγευμα: 6 – 9 καθημερινά.

 

*Το Βοτάνι της Αγάπης με τον Γιάννη Καλατζόπουλο

14/12/2011

Άρθρο της Αίγλης Μότσιου

http://www.apolarisa.gr/index.php?page=article&article_id=2688