«Απόψε τρώμε στης Ιοκάστης»
Μία σύγχρονη μαύρη κωμωδία, η παράσταση του Θεσσαλικού Θεάτρου για το φετινό χειμώνα, γιορτάζοντας παράλληλα τα 35 χρόνια λειτουργίας του. Έργο του Άκη Δήμου σύγχρονο, με φρέσκους διαλόγους και δομή. Κωμωδία με στοιχεία φάρσας και μπουλβαρ, με έντονη κοινωνική κριτική, γρήγορους και έξυπνους διαλόγους και καταιγιστικούς ρυθμούς. Στοιχεία έχουν παρθεί από τον Ελληνικό κινηματογράφο και το χιούμορ της ατάκας της Φίνος Φιλμ.
Η σκηνοθεσία και η μουσική επιμέλεια είναι του Κώστα Τσιάνου.
Τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι της Ελένης Στρούλια.
Το τραγούδι είναι του Σταμάτη Κραουνάκη.
Η χορογραφία του Φωκά Ευαγγελινού.
Οι φωτισμοί είναι του Μάκη Παπατριανταφύλλου και του Κώστα Τσιάνου.
Παίζουν οι ηθοποιοί:
Το ρόλο της Ιοκάστης ερμηνεύει με εκπληκτική επιτυχία η Ελένη Ουζουνίδου, ενώ τον καλύτερό τους εαυτό δίνουν επί σκηνής και οι υπόλοιποι ηθοποιοί, ο Περικλής Καρακωνσταντόγλου (ως Ρωμύλος), ο Γρηγόρης Σταμούλης (ως Γιούρι), ο Αλέξανδρος Μπαλαμώτης (ως Στέφανος), η Αλίκη Τσάκου (ως Καίτη) και ο Χρήστος Χαλβατζάρας (ως Κοσμάς).
Το έργο:
Ο πεθαμένος πατέρας (Ρωμύλος) μίας πλούσιας οικογένειας της Θεσσαλονίκης επιστρέφει στον κόσμο των ζωντανών με αρχικό σκοπό να προστατεύσει τη γυναίκα του και την κόρη του από τις μεθοδεύσεις του φίλου και συνέταιρου του (Κοσμάς) στο εργοστασίο της οικογένειας. Το έργο ξεκινά με την Ιοκάστη Παπαδάμου που είναι η χήρα εργοστασιάρχη, και ζει μαζί με την κόρη της την Κάτια η οποία είναι επιτυχημένη σεφ σε κοσμικό εστιατόριο, ετοιμάζουν δείπνο για να υποδεχτούν τον γιο της οικογένειας Στέφανο που σπουδάζει μουσική στο εξωτερικό.
Η παρουσία του "φαντάσματος" σε ένα γεύμα της οικογένειας αλλά και οι καθοριστικές παρεμβάσεις του Εσθονού μετανάστη-"μπάτλερ" (Γιούρι) φέρνουν στο φως έναν καταιγισμό αποκαλύψεων για την οικογένεια με αφορμή την κουβέντα γύρω από την φημολογούμενη δολοφονία μίας αλλοδαπής αισθητικού.
Τα όσα διαδραματίζονται επί σκηνής πραγματικά δεν περιγράφονται. Οι αποκαλύψεις διαδέχονται η μία την άλλη και η εύπορη οικογένεια του καθωσπρεπισμού βγάζει τα άπλυτά της στη φόρα. Συγκλονιστικά γεγονότα και αποκαλύψεις για τις ζωές όλων περνούν χωρίς να καταφέρουν να κλονίσουν τους ήρωές μας που είναι αποφασισμένοι να μην διαταράξουν την ηρεμία τους και περνούν τα γεγονότα επιδερμικά χωρίς να εμβαθύνουν - τίποτα από αυτά δεν λειτουργεί καταλυτικά και δεν διαταράσσει τις προαποφασισμένες ισορροπίες.
Ένα μικρό χαρακτηριστικό απόσπασμα από το έργο:
ΚΟΣΜΑΣ: Πάντως, ο Κουμουνδούρος αποκλείεται να έχει σχέση. Μια χαρά άνθρωπος είναι.
ΙΟΚΑΣΤΗ: Οι μια χαρά άνθρωποι δεν κυνηγάνε Ρωσίδες.
ΓΙΟΥΡΙ: Νάντια είναι από Λετονία, κυρία.
ΙΟΚΑΣΤΗ: Ρωσίδες είναι όλες! Γίνατε εσείς χίλια κομμάτια για να μπερδευόμαστε εμείς. Ούτε με ποιους συνορεύει η Ελλάδα δεν ξέρουμε. Μόνο τα βασικά : Ανατολικά με την Τουρκία και νότια με την Κρήτη. Για τα υπόλοιπα σύνορα πρέπει να τηλεφωνούμε στο υπουργείο Εξωτερικών.
ΣΤΕΦΑΝΟΣ: Με την Κρήτη δεν συνορεύουμε.
ΙΟΚΑΣΤΗ: Από πότε;
ΣΤΕΦΑΝΟΣ: Ποτέ δεν συνορεύαμε.
ΙΟΚΑΣΤΗ: Και νοτίως ποιόν έχουμε;
ΣΤΕΦΑΝΟΣ: Την Αφρική … κατά κάποιον τρόπο.
ΙΟΚΑΣΤΗ: Την Αφρική;;;
ΣΤΕΦΑΝΟΣ: Σε τι να σου ορκιστώ;
ΙΟΚΑΣΤΗ: (Σοκαρισμένη) Με την Αφρική!... Συνορεύουμε με την Αφρική!... (στον πεθαμένο σύζυγό της) Ακούς; Αλλάξαμε σύνορα.
Η πρωταγωνίστρια του έργου:
Η Ιοκάστη είναι ένας ιδιοφυής ρόλος, που φλερτάρει με την αφέλεια, το παράλογο, και βρίσκεται συνεχώς σε σύγχυση και πάντα εκτός τόπου και χρόνου. Έλκει την καταγωγή της από τη λατρεμένη κινηματογραφική «Πάστα Φλώρα» της Μαίρης Αρώνη, αλλά και την τηλεοπτική Ντένη Μαρκορά, ο συγγραφέας την πλουτίζει με περισσότερα γοητευτικά κωμικά στοιχεία, απίστευτα μπερδέματα, με πολλαπλές αποχρώσεις, γεύσεις και ρυθμούς.
Κεντρικό ρόλο στην ιστορία:
Ο Γιούρι μοιάζει να κρατά το κλειδί στην εξέλιξη της πλοκής. Είναι ο ξένος που εισχωρεί στον ιδιωτικό χώρο της οικογένειας Παπαδάμου, με την παρουσία του να επισπεύδει την αποκάλυψη των μυστικών της. Η κοινωνική του θέση, οι μετακινήσεις του σε διάφορα επαγγέλματα και σημεία της πόλης την κατάλληλη στιγμή και η δυνατότητά του να επικοινωνεί με τον άλλο κόσμο και συγκεκριμένα με το φάντασμα του πεθαμένου πατέρα, του επιτρέπουν να γνωρίζει πολύ περισσότερα από όλους.
Το «Απόψε τρώμε στης Ιοκάστης» είναι ένα έργο ειρωνικό , χλευαστικό, με πολλά στοιχεία από το σύγχρονο τρόπο ζωής , ξεγυμνώνει με μαεστρία την αστική υποκρισία, έχει απολαυστικό, γρήγορο ρυθμό και θίγει πολλά σοβαρά κοινωνικά θέματα που κρύβονται πίσω από το γέλιο. Όπως ο εύκολος πλουτισμός, η διαπλοκή της πολιτικής με τον επιχειρηματικό κόσμο, οι ανειλικρινείς σχέσεις ανάμεσα στα ζευγάρια που αποσκοπούν σε προσωπικά οφέλη και όχι σε αγνή αγάπη, ο ρατσισμός απέναντι στους μετανάστες, η ομοφυλοφιλία, η νεοελληνική οικογένεια που καταναλώνει, συχνά με αυτάρεσκη άνεση, τα υλικά και πνευματικά αγαθά που της παρέχει ο σύγχρονος τρόπος ζωής και μοιάζει να χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια της.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα Άκη Δήμου:
Γεννήθηκε στην Αμαλιάδα. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου
Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Πρωτοπαρουσιάστηκε στο θέατρο το 1995 με το μονόλογο «… και Ιουλιέττα». Από τότε και μέχρι σήμερα, έχουν ανέβει δεκαεπτά έργα του από επιχορηγούμενα και ιδιωτικά θέατρα.
Έργα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, και πορτογαλικά και έχουν παρουσιαστεί στο αγγλικό και ισπανικό κοινό. Το σύνολο των έργων του κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αιγόκερος. Ζει στη Θεσσαλονίκη.
Το έργο του Άκη Δήμου «Απόψε τρώμε στης Ιοκάστης», παίχτηκε για πρώτη φορά από την «Πειραματική Σκηνή Τέχνης» στη Θεσσαλονίκη για δύο χρόνια με την Έφη Σταμούλη στο ρόλο της Ιοκάστης, από το Θέατρο «Δημήτρης Χόρν» στην Αθήνα με την Σοφία Φιλιππίδου στον ομώνυμο ρόλο και σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή, για δυόμισι χρόνια, στο «Σατιρικό Θέατρο Λευκωσίας» με τη Δέσποινα Μπεμπεδέλη ως Ιοκάστη και τώρα ο Άκης Δήμου εμπιστεύτηκε το έργο του στον Κώστα Τσιάνο και στην Ελένη Ουζουνίδου για το Θεσσαλικό Θέατρο.
*ΘΕΑΤΡΟ: «Απόψε τρώμε στης Ιοκάστης»
18/01/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.