Eπειδή σ' αγαπώ και σ' αγαπώ…

Άγιος Δημήτριος, Αλόννησος

Eπειδή σ' αγαπώ και στην αγάπη ξέρω
να μπαίνω σαν Πανσέληνος από παντού,

για το μικρό το πόδι σου μέσ' στ' αχανή σεντόνια
να μαδάω γιασεμιά -

κι έχω τη δύναμη  αποκοιμισμένη,

να φυσώ να σε πηγαίνω
μέσ' από φεγγερά περάσματα

και κρυφές της θάλασσας στοές
υπνωτισμένα δέντρα με αράχνες που ασημίζουνε.

Aκουστά σ' έχουν τα κύματα
πώς χαϊδεύεις, πώς φιλάς
πώς λες ψιθυριστά το " τι " και το "ε "
τριγύρω στο λαιμό στον όρμο
πάντα εμείς το φως κι η σκιά.

Οδυσσέας  Ελύτης