Αδικία και Κακία... ο καθένας/η καθεμία ό,τι έχει δίνει. Της Αίγλης Μότσιου

 

Οι γονείς μου

Η πιο πικρή απογοήτευση που νιώθεις είναι όταν προσφέρεις καλοσύνη και σου την ανταποδίδουν με την αδικία.
Πλάτων

☆☆☆

Το έχω νιώσει… πάμπολλες φορές !

Ο καθένας δίνει ότι έχει μέσα του.

Επιλέγω να συνεχίζω με καλοσύνη απέναντι στην αδικία και στην κακία.

Ακόμη κι όταν μου σκάβουν το λάκκο… ακόμη και όταν ρίχνουν το δηλητήριο τους.

Τα προσπερνώ και σκέφτομαι ότι δε με αγγίζουν…

Εξάλλου, μετά από τόσα χρόνια ζωής, οι άνθρωποι γύρω μου με γνωρίζουν και δεν πιστεύουν σε ότι τους λένε.

Το δηλητήριο γυρίζει πίσω στους αποστολείς… αυτούς αναγνωρίζει, αυτούς χαρακτηρίζει.

Κάθε φορά που μου μεταφέρουν τι είπαν για μένα…

Απαντώ: Δεν πειράζει, ας είναι καλά!

Αυτήν την αντιμετώπιση μου τη δίδαξε η συγχωρεμένη η μανούλα μου.

☆☆☆

Η μανούλα μου, μού δίδαξε επίσης, να μην κουτσομπολεύω… με την δική της παρακάτω παραβολή:

Ήταν κάποτε μία γυναίκα που συνέχεια κουτσομπόλευε, συνέχεια πήγαινε σε σπίτια και αυλές και μετέφερε λόγια με δικές της υπερβολές.

Επίσης, κάθε Κυριακή πήγαινε στην Εκκλησία όχι για να προσευχηθεί αλλά για να κουτσομπολέψει.

Μετά από μία χριστιανική περίοδο νηστείας η γυναίκα αυτή θέλησε να μεταλάβει και ο Ιερέας της Εκκλησίας της έβαλε μία δοκιμασία.

Της είπε πως δεν μπορεί να μεταλάβει, αν πρώτα δεν κάνει αυτό που θα της ζητήσει.

Συμφώνησε η γυναίκα.

Της είπε να πάει την επόμενη ημέρα, τη Δευτέρα, το βράδυ σε ένα μεγάλο σταυροδρόμι και να ξεπουπουλιάσει μία κότα. Να την ξεπουπουλιάσει καλά.

Και την επόμενη εβδομάδα, ημέρα Δευτέρα στις 4 το απόγευμα να πάει στον Ιερέα και να τον ενημερώσει για το ξεπουπούλιασμα της κότας.

Κι έτσι κι έγινε… Πέρασε μία εβδομάδα και η γυναίκα εμφανίστηκε τη Δευτέρα στις 4 το απόγευμα στον Ιερέα και τον ενημέρωσε .

Μόλις τελείωσε τη διήγηση η γυναίκα ο Ιερέας της είπε:

Το βράδυ θα πας πάλι στο ίδιο μεγάλο σταυροδρόμι και θα μαζέψεις όλα τα φτερά και πούπουλα της κότας. Θα μου τα φέρεις αύριο το πρωΐ και την Κυριακή το πρωΐ μετά τη λειτουργία θα λάβεις τη Θεία κοινωνία.

Η γυναίκα αμέσως αντέδρασε στα λόγια του Ιερέα.

-Πως πάτερ θα μαζέψω τα πούπουλα που τα πήραν χίλιοι άνεμοι!!!

-Έτσι είναι και τα λόγια σου, που μεταφέρεις για ανθρώπους από σπίτι σε σπίτι... κατηγορείς και αδικείς ανθρώπους, τα πήραν χίλιοι άνεμοι! Μπορείς να τα μαζέψεις;;;

Και σε όλες τις παραβολές η μανούλα μου έκλεινε την αφήγηση της με τα παρακάτω λόγια της: «Μην το κάνεις ποτέ αυτό. Μην κάνεις ποτέ κακό σε ανθρώπους! Μην αδικήσεις! Είναι Μεγάλη Αμαρτία. Να το ξέρεις…»

*Η μαμά μου έφυγε ξημερώνοντας Τετάρτη 6 Σεπτεμβρίου 2017 και ο μπαμπάς μου την ακολούθησε το πρωΐ της Τετάρτης 1 Μαρτίου 2023.
Να ΄ναι καλά η ψυχούλες τους, εύχομαι να είναι μαζί, γιατί εν ζωή ήταν πολύ αγαπημένοι. Να ΄ναι καλά εκεί που βρίσκονται.

*Από μία ρήση του Πλάτωνα πως φθάσαμε στους γονείς μου...!
Τα πάντα συνδέονται… άμα θέλουμε ☺☺☺

Λάρισα, 18 Αυγούστου 2024, το κείμενο το είχα αναρτήσει στο προφίλ στο Facebook.