Ξυπνάς μία μέρα και
συνειδητοποιείς ότι, η ζωή που έζησες δεν ήταν η δική σου ζωή! Η συνείδησή σου
για το ποιος είσαι, χάνεται κάπου στην παιδική, ίσως στην βρεφική, ίσως και
στην εμβρυακή σου ηλικία! Οι γονείς, σου έκαναν μετάγγιση της δικής τους μεταγγισμένης ψυχής, της
δικής τους μεταγγισμένης ζωής και βρέθηκε ένας ξένος μέσα στο δικό σου σώμα ,
πριν καν προλάβεις να δεις τον ήλιο της δικής σου αλήθειας, κουβαλούσες το
σκοτάδι και τους φόβους άλλων μεταγγισμένων ψυχών! Αυτό δεν το έκαναν από
πρόθεση, αλλά, εν αγνοία τους!!! Εκεί ακριβώς είναι και το τραγικό της
υπόθεσης!
Παρακινούμενοι από την δική τους ύπνωση, την δική τους έλλειψη
συνειδητοποίησης και την ανάγκη τους να γεμίσουν το δικό τους κενό, σου έδωσαν
τα αναγκαία υλικά αγαθά να μεγαλώσεις και να τραφείς, ρούφηξαν όμως ενέργεια
από σένα, για να μπορέσουν να επιβιώσουν! Ποτέ δεν μπόρεσες να εξηγήσεις γιατί
δεν σου άρεσε ο εαυτός σου , γιατί δεν συμφωνούσες με τις ίδιες σου τις
πράξεις, τα συναισθήματά σου , τις αποφάσεις, τα θέλω σου. Ζούσες μονίμως μέσα
σου μία σύγκρουση μία άπειρη μοναξιά !!! Κι αυτό πολύ απλά, γιατί δεν ήσουν εσύ
με σένα αλλά ο ψεύτικος υιοθετημένος εαυτός με σένα !
Το θέμα είναι Ξυπνάς; Πότε;
και Πώς;
Θα μου πεις … Μα ξύπνιος
είμαι!
ΟΧΙ! Γιατί πολύ απλά ο υιοθετημένος – ψεύτικος εαυτός έχει ναρκώσει τον
αληθινό για να μπορέσει να επικρατήσει και να επιβιώσει, ενεργώντας εν αγνοία του,
δίχως την σύμφωνη γνώμη του και κρατώντας τον σε μία πλήρη εξάρτηση! Κι αφού
μέσα στην άγνοια της ύπνωσης είσαι ανήμπορος ν΄ αντιδράσεις αποκτά εξουσία
γίνεται εγωιστής, καταστροφικός … μιας και του εκχώρησες το δικαίωμα χωρίς να
το γνωρίζεις: Nα καταπατήσει και να κυριεύσει την ψυχή και την ζωή σου!
Πότε Ξυπνάς;
Είναι το σημείο που μέσα σ΄ ένα παραλήρημα παραλογισμού και πόνου θα
εκφράζεσαι κάπως έτσι: «’Έπιασα πάτο»,
«Έπεσα χαμηλά», «Δεν ζω», «Θέλω να ζήσω», «Αξίζω κάτι καλύτερο», «Θέλω ν΄ αγαπήσω
τον εαυτό μου»!
Έχοντας μέσα σου ένα τεράστιο ερωτηματικό: Γιατί ;;;;
Γιατί πολύ απλά κυριαρχεί ο υιοθετημένος, ο αρνητικός, ο ξένος προς τα
εσένα εαυτός και το μόνο που έχει καταφέρει είναι, εσύ, ως ναρκωμένος, να
βιώνεις τον φόβο, την εξάρτηση, την απόρριψη, τον ψυχικό θάνατο!
Τότε ακριβώς, είναι το κρίσιμο σημείο που θα κάνει την εμφάνισή του ο
πραγματικός σου εαυτός για ν΄ αποφασίσει: Ζωή ή Θάνατος; Ναρκωμένος ή Ξύπνιος;
Σκλαβωμένος ή Ελεύθερος;
Εκεί, κάπου σηματοδοτείται
το πότε ξυπνάς!
Όμως βασική προϋπόθεση αν δεν κατάλαβες καλά, για να κάνει την εμφάνισή του
ο πραγματικός σου εαυτός, είναι να θέλεις!!! Να θέλεις τί; Την Αλήθεια! Που
ετυμολογικά η ίδια η λέξη μαρτυράει τον σκοπό της.
Είναι το αντίθετο της λήθης, του ύπνου δηλαδή, Α-λήθεια!
Να θέλεις να ζήσεις απελευθερωμένος από έναν
ψεύτικο εαυτό!
Να θέλεις να δεις και ν΄ αντιμετωπίσεις
τους φόβους σου!
Να θέλεις να συναντήσεις την
αιώνια γαλήνη κι ευτυχία που κρύβεται μέσα σου!
Να θέλεις να γνωρίσεις τα όνειρά σου και τον υπέροχο εαυτό σου που όλα αυτά τα χρόνια του έχεις στερήσει την αγάπη σου!
Να θέλεις να γνωρίσεις τα όνειρά σου και τον υπέροχο εαυτό σου που όλα αυτά τα χρόνια του έχεις στερήσει την αγάπη σου!
Και κάπως έτσι περνάμε στο πώς ξυπνάς …
Πώς Ξυπνάς ; (Μάχη για επιβίωση υλική και ηθική)
Αν νομίζεις πως τα δύσκολα πέρασαν κάνεις λάθος! Αντιθέτως τώρα αρχίζουν !
Όλα αυτά τα χρόνια μισολιπόθυμη η ψυχή σου πάνω σε μία σχεδία ενός ψεύτικου
εαυτού παρασυρόταν από το ρεύμα του συμβιβασμού και της συνήθειας με συνεπιβάτη
τον φόβο. Ώσπου! Ο θόρυβος του καταρράχτη της εξάρτησης κι ενός άδοξου
τερματισμού σε ξυπνάει από την λήθη και με λιγοστές δυνάμεις πασχίζεις να βγεις
στην όχθη του ποταμού για να σωθείς. Τότε είναι ακριβώς η στιγμή που η επιθυμία
σου για ζωή πρέπει να συμμαχήσει με την καρδιά σου και όση δύναμη σου έχει
απομείνει, για να δώσουν τις μάχες με τον ψεύτικο – αρρωστημένο εαυτό σου και
με κάθε είδους εξάρτηση συναισθηματική και υλική!
Πρέπει να κάνεις πράξη το «αντίθετα»!
Αντίθετα στο ρεύμα των ανθρώπων που σε παρασύρουν με ψεύτικα λόγια,
αντίθετα στις συνήθειες, αντίθετα στο βόλεμα, αντίθετα στην υποκρισία, αντίθετα
στον μέχρι τότε γνωστό εαυτό σου! Ξέρεις ότι είναι μονόδρομος! Ξέρεις ότι
πρέπει ν΄ αφήσεις πίσω σου ότι νόμιζες ζωή! Ν’ αφήσεις πίσω σου πρόσωπα που
αγαπάς και είναι πάνω στην σχεδία αυτής της ψεύτικης ζωής, γιατί κι αυτά εν
αγνοία τους βρίσκονται εκεί. Με μόνη ελπίδα ότι, εφόσον θα τα έχεις καταφέρει
να βγεις στην όχθη της καρδιάς σου ίσως κάποτε, αν θελήσουν κι αυτά να σωθούν,
να μπορέσεις να απλώσεις το χέρι, να τα βοηθήσεις. Μόνο που το ποτάμι είναι
ορμητικό! Τα νερά παγωμένα πρέπει να είσαι έτοιμος να ταπεινωθείς, ν’ αδικηθείς,
να κατηγορηθείς, να πονέσεις !
Όμως έχεις ένα μεγάλο όπλο: την επιθυμία να ζήσεις!
Εδώ ακριβώς, θα σου αποκαλύψω κάποια «μυστικά» που ίσως σε βοηθήσουν:
Επικεντρώσου
εκεί που θέλεις να φτάσεις!
Μην σε πτοούν
οι δυσκολίες! Αδιαφόρησε!
Να σκέφτεσαι μόνο τον τελικό προορισμό σου!
Το μυαλό σου έχει την δύναμη και μπορεί!
Να σκέφτεσαι μόνο τον τελικό προορισμό σου!
Το μυαλό σου έχει την δύναμη και μπορεί!
Να πειθαρχείς
την σκέψη σου: Αν δεν μπορείς, στην ανάγκη εξασκήσου πάνω σ΄ αυτό. Μην την χρησιμοποιείς
για να σκέφτεσαι την αποτυχία, την απόρριψη, τον πόνο, την μοναξιά, δηλαδή μία
ζωή μέσα σε φόβους που σε έμαθαν να ζεις. Σκέψου όμορφα, δημιουργικά μονοπάτια,
εκεί που έχει χαρά, φως, ομορφιά, εκεί που είναι κρυμμένα τα όνειρά σου!
Αφουγκράσου την
καρδιά σου, μόνο αυτή ξέρει!
Τότε θα πιστέψεις σε σένα
και όλα τα θαύματα θ΄ αρχίσουν να γίνονται γιατί εσύ είσαι ο θαυματοποιός της
ζωής σου, εσύ κι ο δολοφόνος!
@ η φωτογραφία ‘αλιεύτηκε’
από το διαδίκτυο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.