Μεταξοχώρι, πλατεία |
Δεν ξεριζώνονται οι νύχτες απὸ μέσα μας,
βλασταίνουν φύλλα και κλαδιὰ
κι έρχονται τα πουλιὰ τού έρωτα και κελαηδούνε.
Δεν ξεριζώνονται οι νύχτες απὸ μέσα μας,
οί σπόροι τους φυτρώνουν δάσος σκοτεινό,
στις λόχμες του ο φόβος ενεδρεύει.
Ζώα μικρὰ καὶ ζώα άγρια τὸ κατοικούν,
όχεντρες έρπουν καὶ ρημάζουν τις φωλιές μας,
λιοντάρια ετοιμάζονται να μας ξεσκίσουν.
Δὲν ξεριζώνονται οι νύχτες απὸ μέσα μας,
έγιναν δάσος σκοτεινὸ καὶ μας πλακώνουν.
Το Δάσος
Ντίνος Χριστιανόπουλος
βλασταίνουν φύλλα και κλαδιὰ
κι έρχονται τα πουλιὰ τού έρωτα και κελαηδούνε.
Δεν ξεριζώνονται οι νύχτες απὸ μέσα μας,
οί σπόροι τους φυτρώνουν δάσος σκοτεινό,
στις λόχμες του ο φόβος ενεδρεύει.
Ζώα μικρὰ καὶ ζώα άγρια τὸ κατοικούν,
όχεντρες έρπουν καὶ ρημάζουν τις φωλιές μας,
λιοντάρια ετοιμάζονται να μας ξεσκίσουν.
Δὲν ξεριζώνονται οι νύχτες απὸ μέσα μας,
έγιναν δάσος σκοτεινὸ καὶ μας πλακώνουν.
Το Δάσος
Ντίνος Χριστιανόπουλος
@Μεταξοχώρι, για τους ρομαντικούς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.