Μίλα μου...

Μίλα μου...
Μίλα μου αδιάκοπα...
Μόνο έτσι μπορώ να διώχνω τις γκρίζες σκέψεις.
Μίλα μου για την θάλασσα και τα ακρογιάλια της.
Τάξε μου να ψάξουμε για πολλά μικρά κοχύλια.

Μίλα μου για τους πόθους σου
που χαράζουν μια βαθιά γραμμή ανάμεσα στα μάτια σου
καθώς στενάζεις βουβά.
Πες μου κι άλλα, μη σταματάς...
Πως αλλιώς θα διώχνω τον φόβο μου.

Μίλα μου αν θες για ήλιους χρυσούς
που κρέμονται από τα κλαδιά της Άνοιξης
και για άστρα που λαμπιρίζουν στη σιγαλιά της νύχτας.
Όσο σε ακούω θαρρώ πως ένα καλοκαίρι ακόμα
έρχεται να εγκατασταθεί στην πόρτα μας.

Και περιμένει να το ζήσουμε!

Άννα Γεωργαλή

@Κέρκυρα, Παλαιοκαστρίτσα.

Η φωτογραφία είναι του αδελφού μου Α. Μ..