Ορφέας & Ευρυδίκη

Η ΛΔ΄ Εφορεία Προϊστορικών & Κλασικών Αρχαιοτήτων σε συνεργασία με την καλλιτεχνική ομάδα του Πολιτιστικού Συλλόγου Τσουκαλάδων Λευκάδας, σάς προσκαλούν το Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2013 στις 20:30 στον Αρχαϊκό Ναό του Απόλλωνα στην Μητρόπολη με ελεύθερη είσοδο στην παράσταση του χοροδράματος «Ορφέας & Ευρυδίκη» με τη συμμετοχή της ομάδας χορού της Ευρυδίκης Μεσσήνη.

Η ελληνική μυθολογία έχει τροφοδοτήσει άπειρες φορές όλες τις μορφές τέχνης στο πέρασμα των αιώνων. Μερικοί μύθοι όμως έχουν μια ξεχωριστή απήχηση στον καλλιτεχνικό χώρο και καταφέρνουν με διάφορες παραλλαγές να προκαλούν το ενδιαφέρον των φιλότεχνων. Ο μύθος του Ορφέα και της Ευρυδίκης είναι σίγουρα ένας από αυτούς, αφού τον συναντάμε στον χώρο της όπερας, στην ελληνική και ξένη δισκογραφία, αλλά και σε άλλες μορφές τέχνης, όπως η λογοτεχνία, ο χορός το θέατρο, η ζωγραφική και γονιμοποίησε κάθε είδους έργα.

Στην συγκεκριμένη παράσταση ο γνωστός μύθος αποτυπώνεται σε μία σύγχρονη εκδοχή που συνδυάζει το αρχαίο δράμα, τον λυρισμό, τη μουσική, το θέατρο και τον χορό εξερευνώντας τα ανθρώπινα όρια, τη δύναμη του πόθου και τα διάφορα επίπεδα της εσωτερικής αναζήτησης. Η πολυπληθής ομάδα των ηθοποιών και των χορευτών κάτω από τις οδηγίες του πολλά υποσχόμενου νέου σκηνοθέτη και μουσικού Νίκου Σταματέλου και της χορογράφου – σκηνογράφου Ευρυδίκης Μεσσήνη – πτυχιούχου της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης και μέλους της Βασιλικής Ακαδημίας χορού του Λονδίνου -, η οποία έχει επιμεληθεί τις χορογραφίες, παρουσιάζει ένα χορόδραμα αντάξιο μεγάλων παραγωγών, το οποίο έχει ήδη αποσπάσει άριστες κριτικές, όπου κι αν παρουσιάστηκε.

Σημείωμα σκηνοθέτη:

«Πάντα πίστευα ότι η έμπνευση του δημιουργού όταν πρόκειται για ένα τόσο πλούσιο ενεργειακά γεγονός, όπως η ιστορία και όχι ο μύθος του Ορφέα και της Ευρυδίκης, ήταν δευτερεύουσας σημασίας..Η ιστορία αυτή πέρα από τις πολλές εκδοχές της, έχει τόσα πολλά επίπεδα, νοήματα, ερμηνείες και συμβολισμούς που αρκεί κάποιος να καταπιαστεί με μια από όλες αυτές και να καταλήξει σε εσωτερικά πνευματικά μονοπάτια που ενδεχομένως να τον οδηγήσουν σε εξηγήσεις για το ίδιο του τον εαυτό - ενδεχομένως και όχι - ....σίγουρα όμως θα έχει ταξιδέψει σε αυτό που λέμε εσωτερική αναζήτηση.

 Στο τέλος ναι, ίσως αυτό να αποτελέσει μια έμπνευση, αυτό όμως είναι κάτι που δε μας αφορά στο παρόν και κρίνεται σίγουρα ιστορικά από τον κόσμο.

 Εκείνο που σίγουρα θα πρέπει να μας αφορά στο παρόν είναι το μέχρι που μπορούμε να φτάσουμε προκειμένου να ανακτήσουμε αυτό που χάσαμε..αυτό που μας στέρησε ο εαυτός μας ή οι συνθήκες. Το μέχρι που μπορούμε να φτάσουμε και αν θα τα καταφέρουμε, θα μας δείξει στο τέλος αν το αξίζαμε η όχι. Και κάπου εκεί μέσα στη νύχτα κοιτώντας τα αστέρια κατάματα σίγουρα ξέρουμε που μπορούμε να φτάσουμε και τι έχουμε κάνει ως εκείνη τη στιγμή.

 Το πέρασμα από τον ένα κόσμο στον άλλο ,αλήθεια μήπως είναι το πέρασμα μέσα μας; ...οι εσωτερικές φωνές, αυτό που ανεβαίνει από βαθειά ακολουθώντας το φως; αυτή η δύναμη που μας δίνει ώθηση όταν μας καλεί να ακολουθήσουμε το σκοπό μας ,μετατρέπεται σε γαλήνη … “γαλήνη είναι η πηγή από τη καρδιά ενός άντρα, γαλήνη είναι ένας άντρας που η ανάσα του είναι η αυγή ,γαλήνη είναι η αυγή σε μια μέρα δίχως τέλος, γαλήνη είναι το τέλος, όπως το τέλος του πολέμου”

 Αργοναύτες μέσα στα σκοτάδια με όπλα ηλεκτρικά και ιπτάμενα καράβια, νύμφες μας καλούν από παντού ..οι άνθρωποι πεθαίνουν πραγματικά μόνο όταν τους ξεχνάμε.»