«Στη Ρωγμή του Τίποτα» του Λαρισαίου Μιχάλη Σακελλαρίου, εκδότης Νησίδες.

Την προηγούμενη Παρασκευή πραγματοποιήθηκε η 1^η παρουσίαση του βιβλίου «Στη Ρωγμή του Τίποτα» του Λαρισαίου Μιχάλη Σακελλαρίου, στη Λάρισα. Ο συγγραφέας με την αδερφή του και τον Παναγιώτη Ιωαννίδη διοργάνωσαν μία διαφορετική εκδήλωση πολύ ανθρώπινη, ζεστή, χαλαρή μεταξύ φίλων. Μία βραδιά που όλοι μας αισθανθήκαμε όμορφα, χαρήκαμε και διασκεδάσαμε.

Η ομιλία μου από την παρουσίαση για το βιβλίο «Στη Ρωγμή του Τίποτα»:

«Καλησπέρα σας.  Αποτελεί ο άνθρωπος το κέντρο και τον άξονα των σκέψεων και των ενεργειών μας;

Τις τελευταίες, τουλάχιστον, δύο δεκαετίες οι Έλληνες και οι Ελληνίδες ζήσαμε σε ένα σύστημα υλικοκεντρικό, σε ένα σύστημα με μοναδικό άξονα τη συσσώρευση ύλης και πλούτου. Γαλουχηθήκαμε να έχουμε δυνατό εγωισμό, αφού, αν δεν έχουμε δυνατό εγωισμό, πως θα επιβιώσουμε; Η ζωή είναι ένας αγώνας. Αν δεν έχεις εγωισμό, θα καταστραφείς. Πως θα παλέψεις; Πως θα αντισταθείς; Πως θ’ αγωνιστείς; Η ζωή είναι ένας συνεχής ανταγωνισμός. Απέκτησε Εγώ! Να είσαι δυνατός! Πως θα προχωρήσεις στη ζωή σου; Πρέπει να έχεις Εγώ, φιλοδοξίες, λεφτά. Να ζεις σε μεγάλο σπίτι, να έχεις εξοχικό, να κυκλοφορείς μ’ ακριβό αυτοκίνητο, ακριβό ντύσιμο, να σκορπάς χρήμα. Καταναλώνω άρα υπάρχω!  Και για να συμβαδίσουμε με τα κοινωνικά πρότυπα οπωσδήποτε γάμο με παιδιά και οι φίλοι μας να είναι οικογενειάρχες με την ίδια ή ανώτερη οικονομική επιφάνεια.

Μεγαλώσαμε και μεγάλωσαν γενιές με τη φράση, ότι για να είσαι υπολογίσιμος πρέπει να ζεις ή να φαίνεται πως ζεις πλούσια. Φαίνεσθε. Εικόνα. Για να είσαι επιτυχημένος η εικόνα σου πρέπει να είναι από χαρτί ιλουστρασιόν και η λεζάντα να γράφει: «Αριστερός στην ιδεολογία, καπιταλιστής στην τσέπη με ήσυχη την συνείδηση».

Στην προσπάθεια να ζήσουμε σύμφωνα με τα κοινωνικά πρότυπα που μας μεγάλωσαν, αποκτήσαμε έναν υπέρμετρο ΕΓΩ, του τύπου «ΕΓΩ είμαι και κανένας άλλος, αν το θέλω ΕΓΩ θα γίνει, αν ΕΓΩ δεν έχω κατσίκα να πεθάνει και η κατσίκα του γείτονα» και, κρύψαμε, παραμελήσαμε και στη πορεία χάσαμε τον ΕΑΥΤΟ μας.

Γίναμε νάρκισσοι, εγωκεντρικοί που πιστεύουμε πως όλος ο κόσμος γυρίζει γύρω μας. Παραζαλισμένοι από την μέθη της καταναλωτικής μας υστερίας και βολεμένοι στον ναρκισσιστικό μανδύα του «ΕΓΩ» ενδώσαμε και με την ανοχή μας ή και τη συνέργειά μας γκρεμίσαμε κάθε αξία. Μάθαμε ως κοινωνία να ζούμε με δανεικά χρήματα, με δανεικές σκέψεις, με δανεικά συναισθήματα. Επιδοτούμενα όνειρα, πλασματική ζωή. Στις μέρες μας ο καλός, ο αγαθός είναι βλάκας, ο τρυφερός και ευγενής ανισόρροπος, ο τυχοδιώκτης και ο αδίστακτος έξυπνος!!! Και το χειρότερο ίσως είναι ότι μπολιάσαμε τη νέα γενιά με αυτά τα κίβδηλα πρότυπα. Οι ευθύνες βαρύνουν αναλογικά όλους μας μα πρωτίστως τους πολιτικούς και πνευματικούς ταγούς αυτού του τόπου.

Ποιος είναι ο προορισμός του ανθρώπου;

Γιατί γινόμαστε γονείς; Γιατί θέλουμε, λαχταράμε να γίνουμε γονείς ή γιατί το επιτάσσει η κοινωνία; Γονείς και καριέρα μπορούν να συνδυαστούν; Οι γονείς δουλεύουν μαζί ώστε μέσα στην οικογένεια να υπάρχει συναισθηματική σταθερότητα; Τα συναισθηματικά κενά των γονέων μήπως δημιουργούν ανασφάλειες, φοβίες και χαμηλή εκτίμηση στα παιδιά; Κοινωνικός ρατσισμός, καταπιεσμένες επιθυμίες και θέλω, συμβιβασμός και παραίτηση, η δικτατορία του «Φυσιολογικού».

Ψάχνοντας για την Αγάπη…

Τι είναι Αγάπη; Είναι συναίσθημα; Είναι ενέργεια; Την Αγάπη την νιώθουμε, την βιώνουμε ή μήπως είναι μία έξυπνη και έντιμη ανταλλακτική σχέση; Πρέπει να γίνονται θυσίες στο όνομα της αγάπης;

Είμαστε Πολίτες ή Υπήκοοι;

Βασική αρχή για να χειραγωγήσουν την κοινωνία είναι η αρχή «διαίρει και βασίλευε». Είναι παλιά αυτή η «συνταγή» και απολύτως αποτελεσματική. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια την συγκεκριμένη«συνταγή»  τη συναντούμε συχνά… πολύ συχνά!

Ένα άλλο βασικό εργαλείο των πολιτικών για να πετύχουν το στόχο τους είναι ο φόβος. Συλλογικά και ατομικά όλοι κάτι φοβόμαστε: τη χρεοκοπία, την απόλυση, την κατάρρευση του ευρώ, τους ιούς, τους χωρισμούς, μήπως πέσει ο ουρανός στα κεφάλια μας. Ο φόβος είναι το πιο αποτελεσματικό εργαλείο πολιτικής χειραγώγησης. Το δηλητήριο που παραλύει τη δράση και την αντίσταση στην επέλαση οποιασδήποτε εξουσίας. Όπου κυριαρχεί ο φόβος, καθόλου συμπτωματικά, θα υπάρχει και ένα παράθυρο ελπίδας το οποίο μας ελκύει, στρεφόμαστε σε αυτό, αποφεύγουμε να αντιμετωπίσουμε τις φοβίες μας και μένουμε στάσιμοι προσδοκώντας ότι ο απομηχανής θεός θα φέρει "ένα καλύτερο αύριο". Το αύριο αυτό μπορεί να έρθει μεθαύριο, του χρόνου, το 2030 και αναδρομικά εμείς θα συνεχίσουμε την ζωή μας ήρεμοι, φοβισμένοι περιμένοντας και ελπίζοντας.

Παράλληλα για να αποκοιμίσουν και να αποχαυνώσουν τον άνθρωπο προσφέρουν άρτο και θεάματα τα γνωστά κακόγουστα πολυδάπανα πανηγύρια και μέσω των ιδιωτικών καναλιών που «προάγουν τον πολιτισμό»  ριάλιτι, τάλεντ σόου και λαϊφ στάιλ εκπομπές.

Μας «εκπαίδευσαν» να διαμαρτυρόμαστε έντονα κλείνοντας τους δρόμους ή κλείνοντας τα Τέμπη κόβοντας στη μέση την Ελλάδα, για μια αθλητική ομάδα!!! Ενώ μένουμε απαθείς απέναντι στην κατάρρευση της αγοράς εργασίας. Η πραγματική ανεργία το 2013 θα φτάσει στο 35%, δηλαδή, πάνω από ένας στους τρεις Έλληνες που μπορούν να δουλέψουν, δε θα βρίσκουν δουλειά! Η μετάφραση των αριθμών είναι σοκαριστική: Ο αριθμός των ανέργων θα φθάσει το 1.750.000!!!

Έχουμε ελεύθερη κρίση; Ελεύθερη σκέψη; Βούληση; Ποιος είναι ο ρόλος των μέσων μαζικής επικοινωνίας, των διαφημιστικών εταιριών, των δημοσιογράφων, των διαμορφωτών γνώμης, των δημοσκόπων; Αποσκοπεί η προώθηση προτύπων και ειδώλων από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στη χειραγώγηση της νεολαίας προς την υπηρέτηση καταναλωτικών σκοπών διαμορφώνοντας μια κοινωνία ανθρώπων όπου θα κυριαρχεί το υλιστικό πνεύμα; Ποιος είναι ο ρόλος της διαφήμισης; Επηρεάζει η διαφήμιση την ψυχολογία; Ελέγχει την κριτική  σκέψη; Με την προβολή κίβδηλων προτύπων τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης καταφέρνουν να μας μαζικοποιήσουν, ώστε να γίνουμε αθύρματα της εκάστοτε εξουσίας;

Η πρώτη συγγραφική γνωριμία του συντοπίτη μας Μιχάλη Σακελλαρίου πραγματοποιείται με το δοκίμιο «Στη Ρωγμή του Τίποτα». Ο ίδιος τοποθετεί το βιβλίο ως ένα μικρό οδηγό προσωπικής αφύπνισης και αυτοπροσδιορισμού. Και υπογραμμίζει ότι «Αυτό το βιβλίο δεν είναι αυτοβιογραφικό. Είναι αυτό-απολογητικό».

Το δοκίμιο «Στη Ρωγμή του Τίποτα» είναι ένα κοινωνικό, φιλοσοφικό, κείμενο με κριτική ματιά. Το κείμενο είναι εύληπτο, καλογραμμένο και ευπρόσιτο στο πλατύ κοινό. Η γραφή του αφηγηματική, περιγραφική, ενημερώνει, πληροφορεί, πλουτίζει τις γνώσεις, οξύνει την κρίση και καλλιεργεί την ευαισθησία των αναγνωστών.

Ο δοκιμιογράφος προβληματίζει, και με την αμεσότητα που τον διακρίνει, σε βαθμό που ο καθένας θα μπορούσε να βρει κοινά στοιχεία με τους πρωταγωνιστές στα παραδείγματα που δίνει. Μοιράζεται τις σκέψεις του, θέτει ερωτήματα και, μέσα από την γραφή του ζητά την συμμετοχή του αναγνώστη, θέτει σε κίνηση τόσο τη σκέψη όσο και τη φαντασία του, απευθύνεται τόσο στη νόηση όσο και στο συναισθηματικό του κόσμο. Σε κάποια σημεία δε, γρατζουνάει την ψυχή του αναγνώστη με το ρεαλισμό, τις γλυκόπικρες θυμίσεις αλλά και το χιούμορ του.

Ο Μιχάλης Σακελλαρίου αντλεί τα θέματα από την καθημερινότητα, περιγράφει πρόσωπα και καταστάσεις και, παρατηρούμε να θίγει τα θέματα ξανά και ξανά κάθε φορά από άλλη οπτική γωνία. Ανοίγει αρκετά και σημαντικά θέματα. Θέματα διαχρονικά που όλοι μας λίγο πολύ ξενυχτήσαμε συζητώντας με φίλους.  Φανταστείτε μία μεγάλη ρόδα ποδηλάτου με πολλές ακτίνες που, η κάθε μία ακτίνα της είναι ένα θέμα, στο κέντρο που ενώνονται οι ακτίνες είναι ο άνθρωπος και στην έξω πλευρά της ρόδας είναι το κεντρικό θέμα, η πολύτιμη παρακαταθήκη του συγγραφέα «Τα πάντα ρει», η γνωστή φράση του Ηράκλειτου. Όλο το βιβλίο, μας πληροφορεί ο συγγραφέας, είναι το ανάπτυγμα αυτής της παραδοχής. Είναι μια προσπάθεια αποκωδικοποίησης του νοήματος και της αναγκαιότητας της εξέλιξης.

Στο τελευταίο μέρος ο συγγραφέας ενώνει όλα τα θέματα που έχει ανοίξει στα προηγούμενα κεφάλαια του βιβλίου. Φανταστείτε το σαν ένα πάζλ που όλα τα κομμάτια έρχονται και ενώνονται δημιουργώντας ένα πίνακα τέχνης.

Στις τελευταίες σελίδες ο συγγραφέας επιχειρεί μία πρόβλεψη για το μέλλον μέσω της πρότασης που καταθέτει. Μία πρόταση για διέξοδο από την πολύπλευρη κρίση που περνάμε.

Ευχαριστώ θερμά τον συγγραφέα Μιχάλη Σακελλαρίου για την τιμητική πρόσκληση και ευχαριστώ πολύ εσάς για την προσοχή σας.»

Ο συγγραφέας Μιχάλης Σακελλαρίου «ανέβασε» στη προσωπική του σελίδα του facebook τη φωτογραφία από την εκδήλωση και το παρακάτω μήνυμα ευχαριστήριο για την παρουσίαση του βιβλίου του στη Λάρισα.

«Σας ευχαριστώ όλους που με τιμήσατε. Η διοργάνωση του βιβλιοπωλείου Άνεμος ήταν άψογη. Το κλίμα ήταν ιδιαίτερα φιλικό και ελπίζω όλοι να περάσατε καλά. Ευχαριστώ πολύ τα κρασιά Ντούγκος, το γυμναστήριο genesis, το κατάστημα χειροποίητων κοσμημάτων της Κατερίνας Στολιοπούλου Jewels και το Garage cafe. Πολλά ευχαριστώ στους Γρηγόρη Παπαχαραλάμπους και Αίγλη Μότσιου για την εξαιρετική τους παρουσία και τις εισηγήσεις τους για το περιεχόμενο του βιβλίου μου.»

@Από τη Λάρισα ξεκινά το ταξίδι του βιβλίου «Στη Ρωγμή του Τίποτα» του Μιχάλη Σακελλαρίου.

http://aiglimotsiou.blogspot.gr/2012/12/blog-post_1637.html