Εύχομαι, θέλω, διεκδικώ… της Αίγλης Μότσιου

 

Εύχομαι, θέλω, διεκδικώ:

Όλοι οι άνθρωποι να είναι Υγιείς,

Κι αν υπάρχουν ασθενείς, σωματικές και ψυχικές, να μπορούν να νοσηλευτούν, χωρίς χρηματικό κόστος, σε Δημόσια Νοσοκομεία ώστε να θεραπευθούν,

Για τη καλύτερη θεραπεία ανθρώπων θέλω να ανοίγουν Κλινικές σε Δημόσια Νοσοκομεία και όχι να κλείνουν ή «να συγχωνεύονται!» όπως η Παιδιατρική Κλινική του Κουτλιμπάνειου και Τριανταφύλλειου Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας, (για την καλύτερη θεραπεία των παιδιών οφείλουμε ως πολιτεία και ως κοινωνία να υπάρχουν τουλάχιστον δύο δημόσιες Παιδιατρικές Κλινικές που εφημερεύουν εναλλάξ. Και μην ξεχνάτε πως στη Λάρισα τα δύο Δημόσια Νοσοκομεία εξυπηρετούν τη Θεσσαλία και όμορους Νομούς,

Όλοι οι άνθρωποι να μπορούν αγαπούν και να τους αγαπούν,

Όλοι οι άνθρωποι να είναι ευγενικοί, καλοσυνάτοι και χαμογελαστοί,

Όλα τα παιδιά να ζουν ειρηνικά, χορτάτα από φαγητό και παιχνίδι και να ζουν χαρούμενα,

Όλοι οι άνθρωποι να ζουν ειρηνικά, χορτάτοι από φαγητό και χαρούμενοι,

Όλοι οι άνθρωποι να αναπνέουν καθαρό αέρα και να πίνουν καθαρό νερό,

Όλοι οι άνθρωποι να κρατούν τους δημόσιους και κοινόχρηστους χώρους καθαρούς. Ώστε, τα παιδιά τους να παίζουν σε καθαρές πλατείες, οι ίδιοι να κινούνται σε καθαρούς δρόμους και πεζοδρόμια, να χαίρονται καθαρά δάση και παραθαλάσσιες περιοχές, να επισκέπτονται καθαρές Δημόσιες Υπηρεσίες, και εν τέλει να ζούν σε καθαρές Πόλεις,

Όλα τα παιδιά να έχουν το ίδιο δικαίωμα στην μόρφωση, να έχουν ισότητα στην εκπαίδευση, δηλαδή ίσες ευκαιρίες σε πολύ καλά Σχολεία και Πανεπιστήμια,

Όλοι οι άνθρωποι να έχουν δικαίωμα στην εργασία. Να εργάζονται, να έχουν δουλειά και να αμείβονται για την εργασία τους με όλα τα κεκτημένα των εργαζομένων,

Όλοι οι άνθρωποι όταν έρθει η ώρα να μπορούν να συνταξιοδοτούνται και να ζουν αξιοπρεπώς,

Όλοι οι άνθρωποι να μπορούν να κάνουν χρήση την άδεια διακοπών που δίνεται για λόγους Υγείας, ταξιδεύοντας σε άλλες Πόλεις και Χώρες, να μπορούν να γνωρίσουν εκτός του τόπου κατοικίας τους κι άλλες περιοχές του πλανήτη για ψυχαγωγία, για διασκέδαση,

Όλοι οι άνθρωποι να μη ξανά κινδυνεύσουν από πλημμύρες από φρεάτια, όπως το Σεπτέμβριο 2023 με τις καταστροφικές πλημμύρες Daniel και Elias σε τρεις συνοικίες της πόλης της Λάρισας,

Όλοι οι άνθρωποι να μην κινδυνεύουν από ακραία φυσικά φαινόμενα, δηλαδή από στοιχειά της Φύσης που έχουν «ξυπνήσει» λόγω ανθρώπινων καταστροφικών δραστηριοτήτων, μη σεβόμενοι το περιβάλλον,

Όλοι οι άνθρωποι του πλανήτη μας να μην καταστρέφουν τη φύση προς ίδιον όφελος (π.χ. κατασκευή κατοικίας σε δασική περιοχή),

Όλοι οι άνθρωποι που ζουν στην Ελλάδα (που όπως και να το κάνουμε η ιδιόμορφη έκτασή της δεν είναι μεγάλη συνυπολογίζοντας το 20% που αποτελείται από νησιά) να μην πληγώνουν τη φύση με Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), δηλαδή, αιολικά πάρκα από συγκροτήματα ανεμογεννητριών σε χερσαίες ή θαλάσσιες περιοχές. Να μην ξεχνάμε ότι δε ζούμε μόνοι μας σε αυτό το πλανήτη. Συγκατοικούμε με τη χλωρίδα και την πανίδα. Το ξαναγράφω για να το εμπεδώσουμε: Να μην ξεχνάμε ότι δε ζούμε μόνοι μας στην Ελλάδα, συγκατοικούμε με τη χλωρίδα και την πανίδα. Συνεπώς, όλοι οι άνθρωποι που κατοικούμε στην Ελλάδα αναγκαστικά και αναπόφευκτα και οπωσδήποτε να σεβόμαστε το περιβάλλον._

Για μία ιδεατή συνύπαρξη ανθρώπων θέλω:

Να βλέπω ανθρώπους να νοιάζονται ο ένας για τον άλλον,

Να βλέπω ανθρώπους να σέβονται ο ένας τον άλλον,

Να βλέπω ανθρώπους να χαίρονται τη ζωή χωρίς κόμπεξ, χωρίς βία, χωρίς φθόνο, χωρίς χυδαιότητα, χωρίς απειλές στον εργασιακό χώρο, χωρίς σωματική και λεκτική κακοποίηση, χωρίς τοξικότητα, χωρίς… ,

Να βλέπω ανθρώπους να καλλιεργούν υγιεινές σχέσεις,

Να βλέπω χαμογελαστά πρόσωπα ανθρώπων,

Να ακούω αυθόρμητα γάργαρα γέλια,

Να ακούω ανθρώπους αυθόρμητα να τραγουδούν κι ας είναι φάλτσοι,

Να ακούω τους ήχους της φύσης,

Να βλέπω ερωτευμένους νέους,

Να βλέπω ερωτευμένους μεσήλικες,

Να βλέπω ερωτευμένους υπερήλικες,

Να βλέπω νέους και γέρους μαζί να διασκεδάζουν, να χορεύουν, να ζουν τη ζωή χωρίς ρατσισμό (γράφω για τον ηλικιακό ρατσισμό γιατί τα τελευταία χρόνια τον ακούω συχνά στον περίγυρό μου),

Για όλους τους ανθρώπους, σε όλο τον πλανήτη να διαχέεται ευθυμία ζωής,

Να βλέπω παντού χαρά σε όλους τους ανθρώπους, χαρά και ζωή και ευγνωμοσύνη για τα έργα του Θεού μας.

Πως μπορούμε να πετύχουμε όλα τα παραπάνω;

Πρώτων:
Nα θυμόμαστε πως, ο κάθε άνθρωπος είναι ιδιαίτερος και μοναδικός, ο καθένας και η καθεμία από εμάς είναι μία ξεχωριστή, μοναδική, πολύ ιδιαίτερη Ψυχή και αξίζουμε πολύ περισσότερο απ΄ όσο πιστεύουμε, αξίζουμε τα καλύτερα!  Κι όπως εγώ, εσύ, αυτό, δηλαδή εμείς, αξίζουμε τα καλύτερα έτσι αξίζει τα καλύτερα κι εκείνη, κι εκείνος, κι εκείνο δηλαδή η κάθε μοναδική Ψυχή! Συνεπώς, ΟΛΟΙ οι άνθρωποι ΑΞΙΖΟΥΜΕ τα καλύτερα! Όλοι μαζί αγωνιζόμαστε, διεκδικούμε για τα καλύτερα που αξίζουμε!

Δεύτερων:
Την ώρα της ψηφοφορίας, που είναι κεκτημένο δικαίωμά μας, να είμαστε όλοι παρόντες και όλες παρούσες.

Συμμετέχουμε με τη ψήφο μας σε όλες τις εκλογικές διαδικασίες της χώρας μας (Εθνικές Εκλογές, Ευρωεκλογές, Εκλογές Α΄ και Β΄ βαθμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης) αφού πρώτα: α) επαγρυπνούμε, β) παρακολουθούμε, γ) ενημερωνόμαστε (όχι από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης) ώστε να ψηφίσουμε το κατάλληλο Κόμμα, τον κατάλληλο εκπρόσωπο στο Εθνικό και Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τον κατάλληλο Δήμαρχο, τον κατάλληλο Περιφερειάρχη, τους κατάλληλους Δημοτικούς και τους κατάλληλους Περιφερειακούς Συμβούλους.

Είναι μύθος πως όλοι είναι ίδιοι.
Δεν είναι όλοι ίδιοι. 

Και η μη συμμετοχή μας στις εκλογικές διαδικασίες σημαίνει πρακτικά να διοικούν με δική μας συναίνεση και συνενοχή η μειοψηφία. Ναι, είμαστε συνένοχοι για όλα όσα συνέβησαν και συμβαίνουν με το να απέχουμε από τις εκλογές, νομίζοντας πως νίπτουμε τα χέρια μας όπως ο Πιλάτος, αποποιούμαστε την κάθε ευθύνη… Δεν την αποποιούμαστε. Είμαστε συνυπεύθυνοι. Είμαστε συνυπεύθυνοι και συνένοχοι.

Παραθέτω και τη ρήση του Μάρτιν Νίμελερ, έτσι για να υπάρχει:
Πρώτα ήρθαν για τους σοσιαλιστές, αλλά εσιώπησα — δεν ήμουν δα σοσιαλιστής.
Μετά πήραν τους συνδικαλιστές, αλλά εσιώπησα — δεν ήμουν δα συνδικαλιστής.
Όταν πήραν τους Εβραίους, εσιώπησα — δεν ήμουν δα Εβραίος.
Όταν πήραν εμένα — δεν υπήρχε κανείς πλέον, που να μπορούσε να διαμαρτυρηθεί.

Οπότε, τι κάνουμε;
Θα πάρουμε μέρος στην παράσταση, θα πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, θα συμμετέχουμε σε όλες τις εκλογικές διαδικασίες της χώρας μας και όλοι μαζί αγωνιζόμαστε, διεκδικούμε για τα καλύτερα που αξίζουμε!

Χρόνια Πολλά!
Μότσιου Αίγλη

Οι εικόνες αλιεύθηκαν από το διαδίκτυο.