 |
| Βελίκα |
Κάθε πρωί
Καταργούμε τα όνειρα
Χτίζουμε με περίσκεψη τα λόγια
Τα ρούχα μας εἶναι μια φωλιά από σίδερο
Κάθε πρωί
Χαιρετάμε τοὺς χθεσινούς φίλους
Οἱ νύχτες μεγαλώνουν σαν αρμόνικες
-Ήχοι, καημοί, πεθαμένα φιλιά.
Καταργούμε τα όνειρα
Χτίζουμε με περίσκεψη τα λόγια
Τα ρούχα μας εἶναι μια φωλιά από σίδερο
Κάθε πρωί
Χαιρετάμε τοὺς χθεσινούς φίλους
Οἱ νύχτες μεγαλώνουν σαν αρμόνικες
-Ήχοι, καημοί, πεθαμένα φιλιά.
(Ασήμαντες απαριθμήσεις
-Τίποτα, λέξεις μόνο για τους άλλους.
Μα πού τελειώνει ἡ μοναξιά;)
Μανόλης
Αναγνωστάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.