Κάθε πρωὶ καταργοῦμε τὰ ὄνειρα

Κάθε πρωὶ
καταργοῦμε τὰ ὄνειρα
χτίζουμε μὲ περίσκεψη τὰ λόγια
τὰ ροῦχα μας εἶναι μιὰ φωλιὰ ἀπὸ σίδερο

Κάθε πρωὶ
χαιρετᾶμε τοὺς χθεσινοὺς φίλους
Οἱ νύχτες μεγαλώνουν σὰν ἁρμόνικες
-Ἦχοι, καημοί, πεθαμένα φιλιά.

(Ἀσήμαντες ἀπαριθμήσεις
-Τίποτα, λέξεις μόνο γιὰ τοὺς ἄλλους.
Μὰ ποῦ τελειώνει ἡ μοναξιά;)

Μανόλης Αναγνωστάκης

(σημείωση: αυτό το υπέροχο τριαντάφυλλο είναι από τον κήπο του πολύ καλού μου φίλου του Δημήτρη Π., ο οποίος, μένει σε ένα χωριό λίγο έξω από τα Τρίκαλα.)