Ελεύθερη να ‘ναι η ψυχή μας…

Σκέφτομαι, αισθάνομαι, ελπίζω… Εύχομαι να ονειρευόμαστε με μάτια ανοιχτά, όνειρα με χρώματα του ουράνιου τόξου και με ατέλειωτα ευωδιαστά γιασεμιά. Ελεύθερη να ‘ναι η ψυχή μας… ό,τι ευχάριστο και αγαπημένο στη ζωή σας! Χαιρετώ σας… Αίγλη Μότσιου.

Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

Της αγάπης φως

Φθινοπωρινή Βελίκα
Βαθιά μες στο αίμα μου
τρύπωσε φως,
δυνατό φως
και φωτίστηκε άξαφνα
όλο το «είναι» μου
και σιγά σιγά ελάφρυνα
τόσο πολύ…
που πια δεν υποφέρω

Έλαμψα και μόνο
απ’ τη λαχτάρα
να σε συναντήσω
και τα κατάφερα…
Κι ήσουν εσύ,
η λαμπερή πρώτη ακτίνα του ήλιου,
που μου είπες σιγανά…
άσε με να σε γνωρίσω,
όμορφα να αισθανθείς
όταν θα σε φιλήσω

Αλήθεια,
πώς μπορείς εσύ
με το γλυκό σου φως,
να διεισδύεις τόσο βαθιά
μες στην καρδιά μου
και να χαρίζεις χρώματα
τόσο ζεστά,
που να ξυπνούν
τα πιο τρελά όνειρά μου;

Γιώργος Καραγιάννης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.