Φυλάκισέ
με μια ζωή
μέσα στην
αγκαλιά σου,
ποτέ μην
έρθει το πρωί
και φύγω
μακριά σου.
Το σώμα
σου σαν θάλασσα,
σαν κύμα η
ματιά σου,
θηλιά μεγάλη
πέρασα,
με κάβο τα
μαλλιά σου.
Παρακαλώ
τη νύχτα αυτή,
ποτέ μην
ξημερώσει,
να είναι η
πόρτα σου κλειστή,
η αγάπη
μην κρυώσει. […]
Βασίλειος
Απ. Σφέτσας
@Απ’ της ζωής
το πέρασμα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.